Mila
Na jaren in de ouderenzorg te hebben gewerkt, was Mila toe aan een nieuwe uitdaging. Nu werkt ze in een ziekenhuis en volgt ze de opleiding tot Medewerker Steriele Medische Hulpmiddelen (MSMH).
Sinds de hersenbloeding van haar opa, wilde de in Iran geboren Mila niets liever dan arts worden. Maar toen ze op haar zeventiende naar Nederland kwam, bleek de taalbarrière daarvoor te groot. ‘Stap voor stap, hield ik mezelf voor. Ik volgde een opleiding Helpende Zorg en Welzijn.
Daarna haalde ik mijn diploma Verzorgende IG. Vervolgens probeerde ik de opleiding tot verpleegkundige,
maar daarbij bleek de Nederlandse taal nog een te groot struikelblok. Op dat moment besloot ik om niet meer arts te willen worden, maar de ouderenzorg in te gaan.’
Meer afwisseling
Mila werkte met hart en ziel in de ouderenzorg, maar kreeg na een aantal jaren behoefte aan werk met meer afwisseling. Ze belandde op de afdeling CSA van het Martini Ziekenhuis. ‘Twee jaar lang deed ik inpakwerk en draaide ik avonddiensten. Mijn leidinggevende vroeg me herhaaldelijk of ik niet de opleiding MSMH wilde volgen. Steeds zei ik nee. Tot er op mijn afdeling een vacature voor een MSMH kwam. Toen ging de knop bij mij om. Ik solliciteerde, werd aangenomen en begon aan de opleiding bij Deltion.’
Hulp van collega’s
‘Op de CSA reinig, desinfecteer en steriliseer ik medische hulpmiddelen voor operaties. Werk dat door de verschillende taken en werkplekken heel afwisselend is. En waarin ik nog steeds van betekenis ben voor patiënten, maar dan achter de schermen. Ik ga een dag per week naar school en werk gemiddeld 36 uur per week. De combinatie school en werk is best pittig. Gelukkig steunt mijn partner mij en kan ik altijd bij mijn werkbegeleiders en collega’s terecht, ook voor hulp bij verslagen en presentaties’, vertelt Mila.
Trots
‘Ik ben er trots op dat ik deze stap heb gezet, een vast contract heb en straks het diploma MSMH. Of ik daarna nog verder wil opklimmen? Dat zie ik wel. Op dit werk raak ik voorlopig niet uitgekeken!’
Sinds de hersenbloeding van haar opa, wilde de in Iran geboren Mila niets liever dan arts worden. Maar toen ze op haar zeventiende naar Nederland kwam, bleek de taalbarrière daarvoor te groot. ‘Stap voor stap, hield ik mezelf voor. Ik volgde een opleiding Helpende Zorg en Welzijn.
Achter de schermen van betekenis voor patiënten
Daarna haalde ik mijn diploma Verzorgende IG. Vervolgens probeerde ik de opleiding tot verpleegkundige,
maar daarbij bleek de Nederlandse taal nog een te groot struikelblok. Op dat moment besloot ik om niet meer arts te willen worden, maar de ouderenzorg in te gaan.’
Meer afwisseling
Mila werkte met hart en ziel in de ouderenzorg, maar kreeg na een aantal jaren behoefte aan werk met meer afwisseling. Ze belandde op de afdeling CSA van het Martini Ziekenhuis. ‘Twee jaar lang deed ik inpakwerk en draaide ik avonddiensten. Mijn leidinggevende vroeg me herhaaldelijk of ik niet de opleiding MSMH wilde volgen. Steeds zei ik nee. Tot er op mijn afdeling een vacature voor een MSMH kwam. Toen ging de knop bij mij om. Ik solliciteerde, werd aangenomen en begon aan de opleiding bij Deltion.’
Door die vacature
ging de knop om
Hulp van collega’s
‘Op de CSA reinig, desinfecteer en steriliseer ik medische hulpmiddelen voor operaties. Werk dat door de verschillende taken en werkplekken heel afwisselend is. En waarin ik nog steeds van betekenis ben voor patiënten, maar dan achter de schermen. Ik ga een dag per week naar school en werk gemiddeld 36 uur per week. De combinatie school en werk is best pittig. Gelukkig steunt mijn partner mij en kan ik altijd bij mijn werkbegeleiders en collega’s terecht, ook voor hulp bij verslagen en presentaties’, vertelt Mila.
Trots
‘Ik ben er trots op dat ik deze stap heb gezet, een vast contract heb en straks het diploma MSMH. Of ik daarna nog verder wil opklimmen? Dat zie ik wel. Op dit werk raak ik voorlopig niet uitgekeken!’